Kosmische straling is een interstellaire reiziger als geen ander: een stroom van microscopische deeltjes - atoomkernen - die met bijna de lichtsnelheid door het heelal reizen. De hoogenergetische deeltjes komen uit ons sterrenstelsel, de Melkweg en zelfs nog verder weg.
Hun oorsprong is nog steeds onderwerp van lopend wetenschappelijk onderzoek, maar we weten dat waterstofkernen 90% van hun samenstelling uitmaken. De zon is de dichtstbijzijnde bron van kosmische straling. De zonnewind is een constante bron van kosmische straling met lage energie, terwijl zonnevlammen gepaard kunnen gaan met een uitbarsting van zonnemateriaal (Coronal Mass Ejection) - een uitbarsting van deeltjes met hogere intensiteit en energie. Waarnemingen van de kosmische stralingsintensiteiten op grondniveau maken een effectieve voorspelling mogelijk van potentieel gevaarlijke geo-effectieve zonne-uitbarstingen. De belangrijkste doelstellingen van de groep zijn

• monitoring en voorspelling van energetische zonnestormen
• gezondheidsrisico's door gebeurtenissen met zonnedeeltjes
• invloed op het klimaat door hoogenergetische kosmische straling en modulatie van de zonnecyclus
• toepassingen voor milieuwaarnemingen en -metingen (bodemvochtigheid)
• fundamenteel onderzoek en instrumentenontwikkeling