Aan de rand van het plateau van de Hoge Venen zweeft er al meer dan 23 jaar een metalen bol zo groot als een pingpongbal in een magnetisch veld op 48 m diepte. Hierbij detecteert dit instrument de kleinste variaties in de zwaartekracht. 85 km verder, in de provincie Luxemburg, bevindt er zich op de top van een 46 meter hoge toren een bol met een diameter van 7 meter. De bol herbergt een schotelantenne die al meer dan 17 jaar continu de horizon afspeurt naar neerslag in een straal van 250 km. Deze twee instrumenten, de supergeleidende gravimeter van de Koninklijke Sterrenwacht van België en de weerradar van Wideumont van het Koninklijk Meteorologisch Instituut, liggen aan de basis van een opmerkelijke studie die door de twee instituten gezamenlijk werd uitgevoerd.

In België heeft zwaartekracht (g) een waarde van bijna 9,81 m / s². Deze waarde is voornamelijk te danken aan de aantrekkingskracht van de aarde. De zwaartekracht is echter niet constant: lichte variaties worden veroorzaakt door de getijdekrachten die een gevolg zijn van de relatieve bewegingen van de zon en de maan. Ook worden klimatologische variaties waargenomen. Tijdens het afwisselen van de seizoenen varieert de hoeveelheid water die in de grond aanwezig is. In de winter verhogen goedgevulde ondergrondse watertafels de massa van de aarde en vergroten ze de zwaartekracht op het oppervlak.

Deze variaties, in de orde van een miljardste van g, zijn extreem klein, maar ontsnappen niet aan de waakzaamheid van de gravimeter. Geofysici weten al lang dat de zwaartekracht beïnvloed wordt door neerslagvullende grondwatertafelvariaties. Studies die de impact op de zwaartekracht bestuderen van zeer intense neerslag, bv. regen of hagel geproduceerd in enkele minuten door hevig onweer, zijn echter schaars. Nooit eerder zijn metingen van een gravimeter vergeleken met die van een weerradar.

In onderstaande figuur wordt de evolutie van de zwaartekracht, gemeten door de gravimeter, getoond. De middelste grafiek van de figuur toont de neerslagintensiteit op de locatie van de gravimeter in Membach geregistreerd door de radar. Het overtrekken van het onweer met de bijhorende neerslag over de gravimeter ging gepaard met een snelle afname van de zwaartekracht. Waarom? Simpelweg omdat de neerslag zich ophoopt op het aardoppervlak en zo het gewicht van de aardmassa boven de gravimeter verhoogt. De zwaartekrachtvariaties laten toe om de massa van het verzamelde water en daarmee de hoeveelheid neerslag te meten en te wegen. De onderste grafiek van de figuur toont dat zowel de gravimeter als de radar de geaccumuleerde neerslag doorheen de dag (22 mm in totaal) zeer accuraat kunnen meten en een grote overeenkomst tonen